Leona Jones
Sound of the Breeze,
Song of the Waves

Gan fod y gofod amlffydd i’r prosiect yn dal i gael ei adeiladu pan ddechreuodd y gwaith, mi drefnais ymweliad â’r capel yn Ysbyty Brenhinol Gwent a chwrdd â chaplaniaid y bwrdd iechyd, rhywbeth a’m helpodd wrth ddychmygu ymateb, ond mi sylweddolais hefyd eu bod i gyd â lleisiau llafar hyfryd. Gofynnais gael gwneud recordiadau sain o bob un ohonyn nhw’n darllen darn ysgrifenedig oedd yn golygu rhywbeth iddyn nhw. Y canlyniad oedd detholiad amrywiol o farddoniaeth a rhyddiaith, seciwlar a chrefyddol, yn y Saesneg, Arabeg a Bengaleg a fyddai’n cael ei ddefnyddio wrth weithio gyda’r cerddorion. Roedd angen i mi gael hyd i gerddorion oedd yn barod i fentro, yn fodlon rhoi cynnig ar rywbeth newydd, i fod yn rhan o broses lle na fyddai neb yn sicr ynglŷn â’r diwedd. Ro’n i hefyd yn chwilio am bobl oedd yn empathig iawn ac yn deall sut gallai eu cerddoriaeth ymestyn allan i bobl. Ni fyddai unrhyw sgôr ysgrifenedig, dim byd yn gywir nac yn anghywir, oherwydd y byddwn i’n gofyn iddynt fyrfyfyrio. Mi wnes i ganolbwyntio ar offerynnau oedd yn defnyddio’r anadl oherwydd bod tarddiad y gair ‘inspire’ yn Saesneg yr un fath â ‘breath’. I gael hyd i’r cerddorion mi gysylltais â cherddorfeydd cymunedol a chanolfannau celfyddydau yng Ngwent ac ni allasai’r grŵp a ddeilliodd o hyn –  pump o gerddorion yn chwarae saith offeryn rhyngddyn nhw – wedi bod yn well. Er ei bod yn amhosibl i ni gwrdd yn y cnawd, fe wnaethon nhw i gyd goleddu ethos y prosiect, gan weithio’n unigol heblaw am y cyfarfodydd Zoom.
Y canlyniad oedd amrywiaeth hardd o fyrfyfyrdodau a gafodd eu recordio ac mi wnes i eu golygu i greu’r seinlun.